تعریف بحران در مراجع مختلف

تعاریف بحران:

تعاریف بحران (Crisis) : ازريشه ي يوناني به معناي جور کردن، قضاوت، لحظه ي حساس و مشاجره، گرفته شده است. 

قريب پنج قرن از عمر ظاهر شدن واژه بحران (CRISIN)  در زبان لاتین سپري شده است.

طي دو قرن اخیر واژه هاي  CRISIS و CRISE در زبانهاي انگلیسي و فرانسه از ادبیات گسترده اي برخوردار شده اند.
اگر در تعريف بحران در حوزه هاي سیاسي – فرهنگي به دلیل نگرشهاي ذاتاً جهت دار ذينفعان توافق عامي وجود ندارد اما در حوزه هاي علوم تجربي و پزشکي و هر آنجا که مقیاسهاي کمّي به کمک گرفته مي شوند جدال کمتري در درجه بندي (مراحل پايین خروج از حالت عادي تا رسیدن به حد بحران) و تعريف بحران وجود دارد.

مفهوم ” بحران ” منشوري است چند وجهي که به دنبال تعريف علمي مي گردد .

 فضاي گفتماني بحران از هويتي دو چهره برخوردار بود . يک چهره اضطراب ، نگراني و ديگري چهرة ” تهديد و فرصت “.

در اين معنا بحران از شکل هويتي “تهديد و فرصت ” درمحتواي شکلي ” اضطراب و نگراني ” بهر ه مند است .

واينر (Winer) و کان( KahnKahn) گوناگونى تعاريف بحران را با ارائه تعاريف زير نشان مى دهند:

بحران يعنى:
1 – شرايطى که ايجاد نااطمینانى کند;
2 – وجود تهديد جدى نسبت به اهداف;
3 – شرايطى که همراه با افزايش فشارها و فوريت براى عمل به وجود می آيد;
4 – نقطه چرخش در رويدادها و کنش ها که پیامدهاى غیر منتظرهاى به دنبال مى آورد .

از نظر میلر ( Miller  ) و ايسکو (Iscoe ) بحران وضعیتي است که:

1 – اهداف طرفهاى ديگر را با تهديد مواجه مى کند;
2 – ايجاد کننده تنش فیزيکى و اضطراب در ارگانیسم است;
3 – موقعیت کوتاه مدت و حاد است، البته گاه طول مدت آن نامشخص خواهد بود .

تعریف بحران از نظر سازمان جهانی بهداشت:
درهم ریختگی شدید زیست محيطی و روانی اجتماعی كه بسيار فراتر از ظرفيت انطباقی جامعه مبتلا به است.