دوره رفتارشناسی حریق

رفتارشناسی حریق، در واقع شناخت عوامل اصلی آتش و تعیین عوامل موثر بر آن می باشد که سبب تصمیم گیری بهتر در خصوص اطفاء و مدیریت حریق می شود. 

متدهای اطفاء حریق: 

سرد کردن : با توجه به تعریف نقطه اشتعال میتواند گفت که هر ماده سوختنی جهت شعله ور شدن و آتش گرفتن نیاز به حرارت و اکسیژن دارد و چنانچه این اتفاق بیوفتند و نقطه اشتعال شعله ور شود باید از روش سرد کردن و کاهش حرارت آتش استفاده کرد تا از گسترده شدن حریق جلوگیری شود همچنین در این روش شما باید دمای آتش را کاهش دهید و اگر آتش بسیار بزرگ و اطفاء حريق بسیار سخت بود شما باید از طریق آب پاشیدن بر روی آتش استفاده کنید و آتش را از بین ببرید که این روش باعث میشود حرارت آتش کم شود و آتش کم کم خاموش شود همچنین به این دلیل از آب استفاده میکنند که آب خاصیت خنک کنندگی دارد و باعث میشود تا حرارت آتیش کم شود و آتش خاموش شود.

خفه کردن: عبارت است از قطع ضبع اکسیژن، در این روش میزان اکسیژن محیط را به حدی کاهش می دهند تا میزان درصد اکسیژن مورد نیاز برای ادامه آتش سوزی تامین نگردد. 

1. جایگزین کردن گازهای سنگین تر از هوا

2. ایجاد یک لایه عایق بین هوا و آتش

جداسازی: عبارت است از قطع ضلع سوخت در این طریق با توجه به نوه حریق ار روشهای مختلفی جهت جلوگیری از رسیدن سوخت به حریق استفاده می شود. 

1. دور کردن (جداکردن) ماده سوختنی از شعله

2. دور کردن (جداکردن) شعله از ماده سوختنی

3. ایجاد فاصله یا عایق بین ماده سوختنی و شعله

کنترل واکنش زنجیره ای:

واكنش های زنجيرهای باعث ادامه آتش سوزی مي شوند بطوريكه سوخت،اكسيژن وحرارت با هم بطور منا سب تركيب شوند قطع واكنش های زنجيره ای باعث اطفاء حريق مي شوند. در این روش شما باید به وسیله مواد شیمیایی بازنده حریق و یا جلوگیری از تبدیل فازها به یکدیگر از ادامه آتش و گتسرده شدن آتش جلوگیری کنید. به عنوان مثال میتواند استفاده از مواد اطفایی پوردی در حریق مایعات را استفاده کرد.